Litt surt at det endå er att to veker

Nabo Lina har ein som arbeider for seg som ber namnet Giovanni. Ein ung mann som har passert dei sytti, men med ung kone som endå ikkje har fylt 40. Han er ein rett så livsfrisk mann, og så likar han så godt når me kan snakke saman på tysk eller tedesco utan at Lina skjønar noko som helst. Det eg trudde var ein velkomstgest og bare det, har etterkvart vist seg å nærast vera ein tradisjon.  Kvar gong me har vore heime i heim nummer to, har han kome på døra med sitronar. Alles gut? spør han. Tutto bene, kunne eg ha lyst å svara, men det blir: Ja, alles gut. Giovanni bidreg med sitt til at vår trivsel aukar.

Denne gongen fekk nokre av sitronane vere med til Vigrest. I kveld gjekk dei i pressa og vart blanda med sukker og avsilt vatn som har vore kokt opp med rive sitronskal. 

Det blir ein god smak av Puglia i dei to vekene som er att til PASQUA i PUGLIA.