fredag, 11. april 2014
Me kom
oss vel fram sjølv om starten var litt trong. Mulig eg fer feil, men det
reisedokumentet eg fekk frå Expedia mangla e-ticketnummer for Anne Marie. Forsøk på innsjekk heimefrå stansa. I skranken
på Sola skjedde det same. Her manglar e-ticket nummeret var beskjeden ho bak
skranken gav. Ørlite stress i hovudet
vart det. Me fekk stille oss til sides for køen medan Klm sitt kontor i
Barcelona vart oppringt. For første gong
AirFrance, men det var Klm som opererte flighten frå Sola.
Nå er me
budde på at det kan bli sameleis når me skal heimover att. Bare med den
forskjell at då kjem språkvanskar på toppen. Godt det fins e-post og jammen er det fint at
me fekk på plass internett her i den elles så fredelige olivenlunden. Det er
først då ein kan få sjansen til å fortelje omverda om kor godt ein har det.
Pedellen
og pedellina stod klar i Brindisi for å hente. Gilde folk å treffe att. Skyssen gjekk så til Latiano og huset der
Meggi bur. Ei operasjon i armen gjorde at ho ikkje kunne hente som normalt.
Vel, kor normalt det er lurer nå eg på. Utruleg gjestfritt er det i alle fall. Lite
liv i bilen. Ikkje ein gong sentrallåsen let seg bruke. +polen var kopla av
batteriet synte det seg. Er nok Pascalone som anten har lada opp batteriet, eller kopla frå
for å hindre utlading. Med kabel på plass starta bilen og sveiv som ein Opel.
Me slapp
handlerunde, for det hadde pedellparet ordna. Dei hadde i tillegg stukke innom
og sett av nokre gamle ute møbler dei ikkje vil ha lenger.
Det gjer ikkje noko om me er kresne, for møblene
er fine dei. Me sat i dei til frukost, dei er fine og dei er gode å sitja i. Då gjorde brød, ost, skinke og tomat frå pedellparet nytte for seg. Treng ein meir då? Me er klar for PÅSKE i PUGLIA.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar