Den store internettdagen?

BLOGGEN ER NÅ OPEN FOR KOMMENTARAR. 

SÅ LANGT HAR DET VORE AVGRENSA TILGANG TIL Å KOMMENTERE, 

MEN NÅ ER DET FRITT FRAM.

I dag vart det slik ein tidleg dag. Straks det lysna litt over seks tok eg trillebåra med meg for å plukke opp nokre større steinar som hadde kome fram då jorda vart pløgd eller harva.  Jorda må innehalde store mengder leire, for den festar seg som lim til skorne når den er våt. Eg skal prøve neste gong eg har fyr i forno di legne om det let seg gjere å brenne ei lita skål. Truleg smuldrar det bare opp, men det kostar ikkje noko å prøve. Vedfyring er tingen. Kostar lite med ved frå tomta. Oliventre brenn godt, men det blir litt oljelukt og av det. Kanskje veden ikkje er tørr nok. Å sykle til San Vito dei Normanni går heilt fint. Tek ca 20 min med svært så roleg sykling. Endomondo målte distansen til 5,8 km til gravplassen like i utkanten av byen.

Den store internettdagen skulle det bli. 

Ein eller annan slag boks for å ta imot signala frå antennen på taket var det eg var ute etter. MIniutgåve av koaksialkabel ser det ut til at det er.
Første plassen hadde dei ikkje. Prøv Luca Rosa. Ikkje der heller. Prøv ved sida av Tabac. Ikkje der heller. Etter fjerde forgjeves forsøk gav eg opp enn så lenge. Uansett reknar meg med å finne ei løysing. Ein kan då ikkje leve utan internett nå på tampen av 2012. Eller må ein bare tøye tolmodet litt lenger enn det eg er vane med?

Høgtrykksspylaren vart ikkje kjøpt utan  mål og meining. Før etter bilete  kan vel vere bevis godt nok. Anten har einkvan vore ute med kosten og kvitmaling, eller så har i allefall halve stolen vorte reinare. For dei som veit kor effektiv ein slik spylar er, så skjønar dei kanskje kor ru overflata har blitt. Ny skitt har god grobotn, men kvitt skitt vart den.