Dei dråpane den fekk i går på Q8 litt nord for Bari må ha smaka ekstra godt, forbrytersk dyre som dei vart. Dei som kjenner meg, trur vel at eg har ei rosenrød oppfatning av alt som har med Italia å gjera. Men nei, så unyansert er det nok ikkje. At ein snau norsk hundrelapp kan få meg til mest å gå ut av mitt gode skinn, har eg problem med å skjøna. Der var lite folk på bensinstasjonen. 3 pumper etter kvarandre, 3 rekker med pumper og slangar for fylling på begge sider av punpene. I alt 18 plasser for bilar som kunne fylle drivstoff. Er du feit eller kortbeint, ikkje ta deg nær av dette. Han var vel så feit som meg, men kanskje bare med halvparten så lange bein. Fin fyr med andre ord. På utsida av hovudet hadde han ingenting, på innsida hadde han nok til å ta rotta på meg.
Straks han var ferdig med fylling, men ikkje før eg hadde lest av tala på punmpa, jaga han meg bort frå pumpene. Det var som om det skulle stått ei lang rekke med bilar som venta på fylling. Den rekka eksisterte nok bare i hovudet på den kortbeinte fine fyren. Parker der borte, så kan du gå inn og betale med kortet etterpå. Eg kom ikkje på å sjekke talet den litt pene dama på 65 - 70 la inn for betaling. Då kvitteringa var utskriven, såg eg at der var belasta med 65 Euro
Hadde eg vore kjappare i hovudet kunne det blitt pumpestikk. Det vart i staden drivstoff til ein for meg historisk høg pris. Har kjørt nokre mil i Europa, men måtte altså til Puglia for å bli såpass lurt.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar