Etter maten gav me oss ut på byvandring i smale smau og romslige piazza-er. Me kom faktisk ikkje lenger enn til første piazza før me gav oss. Noko skulle skje såg det ut til, og då var det ikkje anna å gjere enn å finne ein stad å vente. I første omgang på eit knallhardt steintrinn, men betre det enn å bare stå rett opp og ned.
Me hadde kome til Piazza Orsini del Balzo. Folk flokka seg i god tid når noko skal skje, så etter dryge timen venting tok det heile til. Pizzica. Levande musikk saman med ein mildt sagt karakteristisk måte å syngje på.
Medan me endå venta kom det stolar borne dit av Comune Mesagne, eg trur mest det var kommunen sjølv som var i sving. Han hadde T-skjorte merka med Comune Mesgane og stolane var og merka CM. Godt at nokon var greie og lånte ut sete når så mykje folk var samla. Ein legg alltid merke til mykje rart der mange folk er samla. Ein av dei som kom, var ein mann rundt 60. Han bar på ei slags tromme, men merka seg på ingen måte ut frå dei andre elles. Einaste var at han minna både meg og Anne Marie om presten Bjånes på Haua. Då han etterkvart kom på scenen, fekk me stadfesta det me tenkte. Det må ha vore presten Bjånes sin ukjende italienske tvilling. Sangteknikken var faktisk heilt den same.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar