Godt med god kaffi

Laurdag 03.08.2013

Det vart ein tur heim ja. Først for Anne Marie og ei lita veke etterpå reiste eg og heim. Ei travel veke vart det, for Anne Marie vart det jo ekstra intenst.

Torsdag 1. august var me klare for å ta opp att ferieringa vår i Puglia.  Det som for Anne Marie skulle vore 5 samanhengane veker, vart to veker her, to veker heime og nå ei dryg veke her att til avslutning. Sjølv bør eg vel ikkje klage, først kjøretur Vigrestad Latiano, deretter tur retur Latiano Poggibonsi for å fikse skadane på bilen, så vertskap for Reisete slektningane og sist besøk av Sissel og Reidar, han trailersjåfør med mange mil bak seg som transportør av mellom anna druer frå Puglia til Norge. 23. juli starta dei på bubiltur og transport av Giottilinen heimover til Vigrestad. Så langt eg veit har visst den transporten gått fint. Dei kjørte om bord i FjordExpress i Hirtshals  på same klokkeslett som eg borda flyet på Sola med Brindisi som mål.

Medan eg var heime fekk eg telefon frå DeLonghi verkstaden i Brindisi. Dei hadde reparert kaffimaskinen eg leverte inn før eg for heimover. Det tek til å bli nokre år sidan nå. I ein veik augneblink lova Anne Marie meg ei gåve til 52 årsdagen min tur eg det var. Du kan få ein kaffimaskin sa ho. Hadde nok ikkje rekna med eg skulle ta det såpass ut, men sagt er sagt og gjort er gjort. Ikkje lenge etter var kaffimaskinhandelen gjort på Expert Raglamyra. Maskinen gjorde ein god jobb den i eit drygt år. Etter reparasjon med frakt i kuldegrader og sundfrysing av leidningar for vatn måtte den endå ein tur austover til Oslo for rep. Vel tilbake gjorde den teneste til vel over utløpstida for garantien. Så vart det full stopp att. Truleg nytt varmeelement som må til sa dei som reparerte sist, men fraktkostnadar  + rep kostnadar gjorde sitt til at DeLonghi Magnifica vart parkert i ei øskje i kjellaren, og der har den visst hatt det greitt nok nå i fleire år. Sidan me hadde plass til så mykje i Giottilinen sørover, tenkte eg kaffimaskinen kunne vel få bli med den og. Den er italiensk, kunne kanskje hjelpe på å kome heim att.

Slik har det seg at me har kaffimaskin både på Vigrestad og her i Latiano. Ein viss smitteeffekt innan familien har det og vorte. Helge har sin i Mo i Rana og Knut sin kaffimaskin står enn så lenge i Sandnessjøen. Pasjonerte kaffielskarar heile bunten.  Nykverna bønner gjev ein heilt annan smak enn sur kaffi frå ein i verste fall gammal traktar der ingen har brydd seg om å gjere den rein.