Kontrastar

Bølgande grøne bakkar, bare brote av endelause rekkjer av oliventre. Det er sist i november, endå har ingen vinter rokka ved spirande liv her.

Men så brått eine dagen, ei blanding av slaps og hagl helsa på oss. Lenge nok til at ein snømann materaliserte seg på utebordet vårt. Sikkert den første av det slaget som har inntatt plassen der sylting og pizzabaking er meir vanleg å sjå.

Eit vellukka besøk i Puglia inneber nokre timar på La Silvana. Der oppe på Selva di Fasano held maten etter våre mål ypperste klasse. Så er det jo gildt og då å bli ynskt velkommen av verten som Mr Cinquecento. Og det namnet skjemmer vel ingen. Fekk kjøre den legendariske ein gong ved Aldo si hjelp, etter det har eg blitt beæra med namnet.

                                      

I lag med godt folk smakar maten fort godt. Timane går, brått er det kveld. Me tek fatt på heimveg ned den bratte skråninga mot Fasano. 

Flott by på slettene nedfor Selva di Fasano. Månelys kasta utover Adriaterhavet. 

I Egersund fekk me fatt i ein dyktig god "ogen". Større ilegg enn i den som stod i huset, og her kan me få varme både synlig og bare i form av varmestrålar.

For varme treng ein, sjølv i syden, iallefall på denne tida. Me fekk temperatur heilt opp mot +20  og ned til -1.

Då får me gleda oss over rimdekka grasflater såvel som ..........

...............roser som endå ikkje har tatt fatt på nokon kvileperiode. Rosa vaks i Bøje og Lisa sin hage, like utfor Ceglie Messapica.