Og slik går no dagane

På søndag hadde me med oss krumtappane i vår verksemd her sør, Guido meglar saman med Angela og Sofie saman med Livar til Taverna di Pascalone i Via Roma Latiano. Me vart så forsynte så, og ikkje var me aleine som gjester heller slik eg var første gong eg var hos dei.  Solid lokal mat i endå meir solide mengder. Det einaste som ikkje var solid var prisen. For 15 € vart me solid mette og ganske så solid utørste og.

Neste dag, måndag, tok veret ei ny vending. Me hadde lenge bestemt oss for ein IKEA tur, og på vegen hadde me ein stopp etter gammalt i Polignani a Mare. Sør-Europas beste pizzafekk Anne Marie, medan eg fekk ein lunka lasagne som nok hadde bak seg ei tid i fryseboksen. Etter ekstra oppvarming smaka den godt. Pizza til Anne Marie kunne godt bere merkelappen Sør-Europas beste. Den var bare kjempegod rett og slett. På veg frå pizzaplass til parkeringsplass vart me overraska av eit overhendig høljeregn. Alt overvatn skulle finne sin veg til sjøen via dei gamle steinlagde gatene. Eg lyg ikkje når eg seier vatnet enkelte stader stod 10 cm opp frå gata. Med joggesko vart det bare eitt resultat av det, klissblaute tær resten av den dagen

På IKEA var det som det brukar vera på IKEA. Litt venting, men det er jo ikkje anna enn ein del av prisen. Overskap til kjøkken vart kjøpt inn, likeså fyll til ei hylle som stod her då me overtok. Dører, skuffer og boksar gjer det meir passande som oppbevaringsmøbel. All den engelske damelitteraturen vart auksjonert bort heilt gratis for akkurat eitt år sidan. Ingenting vart igjen anna enn ein del engelsk fotballbøker som våre to fotballgale søner, Knut og Helge hadde glede av sist påske då dei var her for første gong.

Det vart kveld og det vart mørkt før me var heime att