Skulle ha vore i bekken på Ualand. Mor fortalde om klesvask inni "krigen". Har heldigvis nok til både vaskevatn og skylling her. Same feil endå ein gong nå på den nye vaskemaskinen, så får eg håpe det blir fiksa denne gongen. Inn med kleda, såpa i såpeskuff, val av program, off we go. Vatn blir fylt på og trommelen tek seg ein runde eller to. I displayet lyser det så kjekt, VASKER. Kunne velgje kva språk eg ville ha tilbakemeldingane på. Etter omtrent eitt minutt er det stopp, FERDIG gjev displayet melding om. Dei kunne blitt rike på ein slik patent om den bare hadde fungert, men dessverre, kleda er like skitne men nå våte. Lite hjelp i at maskinen seier den er ferdig etter kun eitt minutt.
Servicemannen konkluderte raskt at dette kunne han lite gjere med utan å ta maskinen med.
Ja ja, så har eg då hatt litt å henge fingrane i.
Då vaskemaskinen tok ut på tur, vart det STORE museholet avslørt, trudde eg i det minste i første omgang. Har hatt den mistanken ei tid, men så er det bare hol i veggen inn mot kjøkken. Mus har no passert her, men det er ikkje der dei kjem inn i huset.
Det har vore mange gode frukostar ute i sola. Denne var lørdag 30. oktober. Importert sild saman med egg og grei drikke til. I dag måtte eg halde meg inne med maten. Nattetemperatur heilt nede i 6 grader gjorde morgonlufta i friskaste laget.
Eg har bare eit problem når det gjeld frisøren oppe i Ceglie. Han tek så mykje i bakhovudet at snart er eg snau. Har bede han om at det skal stå att litt fyldig, men eg trur ikkkje heilt han forstår. Elles klipper han og steller håret bra.
Dette må vera det søtaste oppsyn som tenkjast kan når det gjeld slikt so trillar på 4 hjul. Endå er ein god del av dei ute her i distriktet og tener herrane sine til dagleg. Såg ein i går i Bari. Den var fødd i 1969, ho som kjørde den var nok ein stad mellom 85 og 90 vil eg tru. Eg har endå nokre år att til den alderen, men skulle ønskje eg så sjølvsagt kunne manøvrere eit kjøretøy som det den godt tilårskomne dama kunne.
Draumen om å kjøre Fiat 500, av den ekte sorten, det har eg fått oppfylt. Tur med seglbåt til havs står endå att, men kven veit. Ein dag kan kanskje den draumen og bli røyndom.
Bare har eg så langt bare kjørt forbi. Det våre kollegaer i skulesamarbeidet sa for 20 år sidan må ha festa seg skikkeleg. Me kunne ikkje reisa til Bari, der var gatee fulle av kriminelle som endåtil klarte å stele ringar direkte av fingen. Rett så gale er og var det sikkert ikkje. Men rivaliseringa mellom storebror Bari og lillebror Brindisi er ganske tydeleg.
Det var godvel i gr på søndag. Regatta så det ut som det var.
I Bari sit makta, eller kanskje ein skal seie overmakta. Det kommunen vår Latiano tillet, det seier Bari nei til. Me ventar på godkjenning frå Bari på noko kommunen vår har sagt ja til, men det tek tid. Ingeniøren som jobbar for oss seier me får bare vere tolsame, så går det nok gjennom før eller seinare.
Ikkje denne bygningen dei sit i dei som trenerer vår sak, men tenkte bygget kunne symboliserer sen samlinga av makt som sentrale organ kan ha. Panoramabiletet er litt urettvist, flott nok bygg utan at eine fløyen av bygget fekk form som ein bue.
Elles var det den store kyrkjedagen for min del, 1. sundag i advent. 2 ulike gudstenester i Bari, den eine med ei form for barnevelsigning trur eg. 15 barnvogner telde eg, og stolte både foreldre og besteforeldre.
Basilica San Nocola var kyrkje nr 2. Rakk innom 3 i San Vito dei Normanni på veg heim.
Eg har ein son heime som ville ha ny vinterjakke. Eg skjønar ikkje på nokon måte kvifor han ikkje ville ha denne.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar