Det lugga litt . . . .

For 10000 kilometer sidan vart den trufaste Corsa-en sjekka med omsyn til bremser. Det var Meggi som tok bilen og meg med til ein verkstad i Francavilla. Der vart det konstatert at bremsene ville vera fullgode endå minst 10000 kilometer. Det lugga litt når bremsene vart brukt i starten etter at bilen hadde stått i ro nokre månadar. På verkstaden sa dei det skuldast anløp til rust på breseskivene. Beste måten å fikse det på var å bremse litt hardt fleire gonger for å slite vekk det tynne tynne laget med rust. 
Pris for bytte av bremseskiver og bremsebelegg fekk eg, men det kosta ingenting å få det sjekka. Bilen på bukk, av med alle fire hjul og nøye inspeksjon til ein kostnad av null €uro.

Ettersom det nærmar seg retur ti Puglia for min del, har eg meldt ankomsttid til Meggi. Eg spurde henne samstundes om ho kunne gjere ein avtale for meg ved den verkstaden der dei for 10000 km sidan sjekka tilstanden på bremsene. Meldinga tilbake på telefonen lyd slik:   If you want we can bring your car before so when you’ll arrive your car will be ok. Tilbodet var for godt til å seie nei til. Skamvitet mitt heldt på å ta overhand, det er då grenser for kva Meggi skal styre med for vår del. Men så tenkte eg som så: Ho veit at eg veldig fort takkar ja til hjelp, og då skulle hennar erfaring tilsei at ho ikkje skulle by på hjelp om ho ikkje meinte det.

                          

        

Litt dumt at det ikkje viser meir att når ein skal leggje ut nærare 3000 kroner  for total gjennomgang og bytte av bremsedeler, men det vil nok vise att når ein eventuelt har bruk for ein bråstans, og i eit uoppmerksomt øyeblikk kan det fort nok bli trong for ein slik stans.

   

Slik gjekk det til at Corsa-en får seg ein liten tur før eg kjem nedover tysdag ettermiddag.