Vedaskog

Det kan fort bli mandler av det utfrå blometilfang. Insekta som trengs, er nok litt få, men me får nå halde på trua om litt julemarsipan dette året og.

Skal ikkje sei det blir verre med olivenhausten. Giulio rådde til skikkelig potatura og hans råd rettar me oss etter. Om ein slepp trea heilt fritt, blir det fort forferdelig stranglete og energien går meir til greinvekst enn 

til produksjon av oliven.  Men konsekvensen blir nok null eller lite oliven til olje. Så lite at det ikkje er bryet verdt å hauste. 

Trudde vel eg at eg nokon gong  skulle halde meg med ved til fyring. Huset var skikkelig gjennomkaldt få me kom fram lørdag kveld 26. februar. Kjølen sat i både vegger, golv og tak. 

Riset etter beskjæring vart brent ute, og her var meir enn nok frå tidlegare beskjæring til å fyre med. Litt akter med sager hadde me, men til sist løyste det seg og det utan hjelp frå Ospedale Perrino Brindisi. 

I Egersund var det nokre som annonserte brukt vedomn til salgs. Me syns omnen såg grei ut, og frakta den ned sist sommar. At pipeutløpet ikkje hadde same diameter som pipa i huset hadde eg ikkje tenkt på. Forskjellen var ikkje meir enn ein halv centimeter, men det var akkurat nok til at montering vart skyvd ut i tid. Etter omtrent 4 veker med hjernen i konstant drift i bakgrunnen dukka det opp ei mulig løysing. Litt tilpassing med vinkelsliper, så var kontakt oppretta mellom omn og pipeløp. Det funka, røyken me var redd skulle ta vegen inn i stova forsvant rett veg ut gjennom pipa. 

Plutselig var det rett så enkelt å fyre opp behagelig temperatur i stova. Kva brennverdi det er på ved frå oliventre veit eg ikkje, men det må vere i beste klasse. Tett ved godt innsett med olje.

Første

innlegg

laga

på 

mobil.