20. juli 2013
Med iskald drikke i glaset, skugge frå
taket over frukostbordet, litt svalande vind og like over 30 grader
kan vel livet knappast bli betre. Ikkje uroa deg nå, det er vatn. Vatn av eiga kjelde, ca 135 meter ned i bakken får ein tak i
grunnvatn av beste kvalitet. For den del kunne me visst godt tatt opp
konkurransen både med Imsdal, Olden, Voss, BonAqua og Isklar.
Eg forstår det slik at det er gode
temperaturar heime og, og bra er det. Kvifor skal vel me her sør
stikke av med all varmen?
Turen til Bari lørdag ettermiddag gav
fangst. 2 stk Vigrestbuar vart resutatet.
Korleis smakar det med esel er eit sterkt påtrengjande spørsmål. Me fekk svar på det etter prøv og kjenn metoden.
I tillegg til eselkjøt fekk me med oss feiring av Santa Margerita, skytshelgenen til Latiano. Opptog og lufting av helgen til full korpsmusikk. Fyrverkeri, tivoli, boder med Jærdagsvarer, lys, lyd, eit himla leven. Den elles tilsynelatande så døde og dystre byen Latiano hadde vakna av dvalen. Når me skulle betale for oss på Pascalone rista kelneren på hovudet. Signore, sa ho. Etter å ha konferert med signore kom ho tilbake med rekninga: 15 euro. Me var verken svoltne eller tyrste når me for heimover til nystrigla Cda Coltura.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar