Eit hakk nærmare

Tida for avreisa på årets første Pugliatur nærmar seg med stormskritt. Bare 58 dagar att, så stryk me avgarde. Om det er teikn på mange år i hovudet, eller rett og slett teikn på at eg aldri vert vaksen veit eg ikkje, men det er så leeenge å vente.

Nå får eg prøve å vere nøyaktig når det gjeld både dato og båt frå Kristiansand. 

1. Påskedag kjem som kjent første søndag etter første fullmåne etter vårjamndøgn, og så reiser me første tysdag etter 1.påskedag. I år vert det den 22.april.

Frå Helmikhølen 5 med 100%  heimelada  batteri tek me oss til Kristiansand. Der overtek Fjordline transporten med innsats av Stavangerfjord. Ikkje lenge etter ankomst Hirtshals blir det ladestopp ved avkjøringa til Hjørring. Inn i Hjørring vil me ikkje etter tidlegare trøbbel der. Først parkering for ganske mange år sidan, så eit helst endå meir mislukka forsøk på å kjøpe oppvaskbørste frå ein lokal børstebindar. 

Men straum skal me nok få utan problem. Me bit i oss Teslaskamma. Straumen er vel rein nok for vår bruk tenkjer eg. Ordninga er nemlig slik at om ein kjører andre merke enn Tesla, kan ein likefullt bruke deira nettverk for opplading både av VW og andre merke som ikkje vil ha bensin eller diesel. Faktisk er prisen pr kwh  hos Tesla bare halvparten av det ein må betale hos andre ladeselskap. Betalar ein kr 115 pr månad for medlemskap går prisen endå meir ned. Etter 2 fulle ladeomgangar har  månedsavgifta betalt seg sjølv.

Frå Hjørring blir det strake vegen til Silberstedt der rom er satt av til oss. Me har vore der før. og har fått meldinga at nøkkel ligg på avtalt plass. Me låser oss bare inn og finn rommet sjølv. Rom finn me, ro finn me forhåpentligvis og. Det blir ein del mil å kjøre dagen etterpå. Men då startar me dagen med ein solid, velsmakande og  rikhaldig frukost. Målet for den dagen er ein overnattingsstad like nord for Ulm. Undervegs passar me på å legge inn stopp hos Musk sine samarbeidspartnerar.

For ein god del år sidan la me turen innom Sveits. Det var den sommaren eg ikkje fylte 15, nei 28 år vart eg den sommaren. Då var eg gammal nok til å gifte meg og. Det var bryllupsreisa me la innom Alpelandet.

Ikkje noko rundt jubileum dette året med andre ord, men likevel fekk me inspirerasjon  til å leggje årets tur sørover via Sveits.  Alt er klart for å kjøre over grensa mellom Austerrike og Sveits. Det er jo faktisk slik at me kjem oss ikkje direkte frå Tyskland til Sveits. Frå Lindau til Kriessern er det bare 31 km. Når me så kryssar grensa til Sveits, kan ein velgje mellom å ordne E-vignett på førehand slik eg nå har gjort, eller kjøpe klistremerke ved grensa. 

Me vil ha litt reprise av bryllupsreisa vår, der me som seg hør og bør var innom St.Moritz. Prominente personar skal vel frekventera slike stader.

Eg ville leite fram nokre bilete frå turen til Sveits sommaren 1983. Einaste bilete eg har funne er frå Gadmen. Etterkvart kom eg på at mitt særs gode kamera av merket

/

vart stole på stasjonen i Filisur. Difor vart det lite av fotografering etter det. Anne Marie sitt apparat klikka, og mitt forsvant. Så då er det det som er forklaringa på svært så manglande dokumentasjon av opphaldet vårt der. Dette bilettet frå Gadmen får stå som eit symbol på minnene frå Sveits.

Frå Thusis tek me Rhätische bahn til St Moritz. Kanskje me får auge på ein eller fleire av skatteflyktningane, dei som har hatt det så ille i Norge at dei rett og slett har måtta setje seg vel tilrette i privatflyet sitt og fly avgarde for å finne ly for finasielle plageånder i fødelandet. Kosar meg litt over tanken på at fattigfolka på rømmen også må betale dei dryge 40 sveitserfanc  det kostar å ta seg fram på dei sveitsiske motorvegane. Får håpe dei har råd til det.

Godt budd

Det heiter seg at godt forberedt er halve jobben. 

 

Me har eitt basseng eller ein liten plaskedam med ca 26000 liter vatn oppi, om eg har rekna rett. Anne Marie har korrigert for feil, så eg trur det er rett. Oppi der att hender det rett som det er at eg dypper lekamen og endåtil tek nokre symjetak. 5 gode tak før eg må snu, så då skjønar du at det blir snuing rett så ofte. 

I kveld tok eg meg ein tur i bassenget på Vigrestad, på gamle arbeidsplassen min. Lurte litt på kor mykje folk der er som nyttar seg av bassenget når det er ope for allmenta. I billettluka sat det ei vakt som passa på at betaling vart Vippsa. Anna jobb var der ikkje for han, for bassenget var både mørkt og tomt. Først når det kom folk i rommet kom det lys på. Vatnet var varmare enn slik eg hugsar det, men like vått som før. Etter 500 einsame metrar gav eg meg, vel nøgd med innsatsen.  

Då bør eg vera godt budd til innsats i det vesle Intex Piscina Ultra XTR Frame rotonda. Med mange nok vendingar har eg faktisk sumd 400 meter i det bassenget. 

Me har vatn nok på tomta vår, eller rettare sagt "sotto terra". Med manuell styring får me tak på vatnet også heilt nede frå 135 meter under bakken. Då me overtok var styringa av pumpa manuell. Etter ei tid fekk me installert ein nivårbrytar, som etter endå litt meir tid hengde seg opp og var lite vidare til nytte. Slik sett har eg gjennom åra brukt ein del tid på å slå av brønnpumpa i tide før vatnet renn over og det blir flaum i den gamle cisternen. Den har bytta frå å vere lagerrom til vekselvis å vera overfylt med vatn og overfylt med rabe som det vart av det som var lagra når det for kortare eller lengre periodar var dekka av vatn. 

Eg har ei viss tru på at koplingsboksen eller skapet inst til høgre kan ha noko å seie for om automatisk start stopp av brønnpumpe skal fungere eller ikkje.  Må nok ha elektriker for å sjå på det.

Nivåbrytar må på plass att, og noko stort problem bør det ikkje vera å få fatt i ein slik ein.

Hadde motet mitt vore større, kunne eg kanskje utfrå denne prinsippskissa fiksa det heile, men motet sviktar. Vatn og elektrisitet skal ein ikkje spøke med, sjølv i Puglia.

Kasse for saker og ting som skal med sørover er klargjort. Førebels nokså lite oppi, men det fylles nok opp etterkvart.  Ubrukte sveisehanskar frå Granberg kjøpt rimeleg på gjenbruken, ledningsbrytar for ei lampe, trakt for fylling av syltetøy på glas og signalforsterkar for WiFi kjøpt på Temu for ein slikk og ingenting, kan hende virkar den, kan hende er det bare for 50 kroner i ekstra plastsøppel.

Reiseruta førebels ser slik ut: 

Vigrestad              Kristiansand      Id7

Kristiansand         Hirtshals            MF Stavangerfjord

Hirthals                 Silberstedt         Id7

Silberstedt            Bernstadt           Id7

Bernstadt              Forlimpopoli     Id7

Forlimpopoli        Latiano              Id7

Dei som kjenner meg skjønar nok at det fort kan bli endringar på desse planane. Det einaste som er sikkert er at 22.april, då skal me vera ombord på MF Stavangerfjord. 

Etter 2883 kilometer på veg vil me etter planen trille inn mot Villa Felizia ein gong utpå kvelden 25.april. 

Gildt å ha noko å gleda seg til. Og i mellomtida får me bare nyta dagane her heime saman med 4 flotte sønner, 2 gilde svigerdøtre og 3 herlige barnebarn. Fint med den vekslinga me har fått til. Noko å gleda seg til, anten ein er her eller der.