"Medisinsk lys"

Kunne du ikkje nøye deg med pelarar, treng du eit heilt land for å halde deg frisk? Palma, den puglianske krumtappen i "The more you know, the more you grow"prosjektet sa ein gong: Italia, det er jo din medisin det.  Av erfaring kan eg ikkje anna sei enn at ho har rett. I det minste fungerer det utmerka som kompletterande behandling.

Kebab på Corso Garibaldi Brindisi er eit godt og rett så rimelig alternativ til dei fleste andre etestadene i byen. Godt er det og om ein likar oppskore grilla kjøt og salat.

Herlige fargekombinasjonar skjemmer absolutt ikkje ut. Kanskje i heftigaste laget for nokon, men går greitt for min del. Skal verken bu der eller sove der.

Mellom alt som skal ordnast før avreise var vask av bil. Gjorde det på fredag, og alt lørdag var den ganske så skiten att. Å kjøre ute på småvegane mellom olivenlundane medfører svært rask tilskitning av kjøretøy. Ikkje for det, å gå tur med sko med kvite solar er heller ikkje det luraste ein kan gjere.

"Poesia" er namnet dette kjøtstykket går under. Mørt, mørt, mørt. God kvalitet på innkjøp, men ikkje mindre god kvalitet på grilling. Det er Pascalone som tek seg av det som skal i grillen.

Den vesle puglianske byen Latiano held på å ta julepynten på. Julepynta butikkar, men er ein der utanom opningstid ser ein lite til det når sjalusi er trekt ned. Her sjølvaste gamle rådhuset som blir opplyst. Håpar det er like mykje lys inni (i overført tyding) som utanpå.

Dette året hadde me ikkje så mange gjester på bruket. Me har ikkje ordna oss med gjestebok så langt, og då får heller attgløymde slippers tene som  minne om dei som har vore våre gjester.  I tillegg er dei gode til å hindre slark i dørlåsen. 

Det gryr av dag ,7.desember 2019 klokka er 06:34. Denne siste dagen vart som ein sommardag på Jæren, 18 grader. 

Så kort tid på Fiumicino har eg aldri opplevd før. Frå eg gjekk inn døra på Terminalen etter bussfrakt ute frå oppstillingsplass, og til eg gjekk ut ei anna dør til ny buss, tok det bare 10 minutt. Kortpusta hjartebank høyrde då med på kjøpet.

Vel heimattkomen til alt anna enn striskjorte og havrelefse.  Har vel samla såpass med "medisinsk lys", at det held til over Kristmesse.

Hit eit steg og dit eit steg

Det vart visst beste oljehausten så langt medan me har eigd huset på Cda Coltura. 25 liter på oss og 25 liter på Julia & Julio. Godt å få hjelp med både hausting og transport til oljepressa. Etter nabo Lina si utsegn skal det vera olje av veldig god kvalitet. Ikkje har no eg særlig greie på det, men å sjå til ser det bra ut. Måtte skaffe meg eit par glas på 100ml slik at eg kan ta med smaksprøve heim.

Anne Marie er den av oss som har mest interesse for det som veks rundt huset. Appelsintre var ho ikkje klar over at me har, men slik er det. Juleappelsin frå Cda Coltura skal eg få med meg heim sjølv om eg bare har handbagasje.

Det er trea nedover her som har levert oliven til oljepressing.

Siktemålet med denne turen sist i november og starten av desember var å samle lys. Har ein hang til å bli nedtrykt er det god hjelp i dagslys, og det er her meir av på denne tida her i forhold til heime.

19. nov    31435

20. nov    13913

21. nov    34154

22. nov      9144

23. nov      3420

24, nov      1275

25. nov    20484

26. nov      4068

27. nov      4739

28. nov      4220

29. nov      7350

30. nov    15347

 1. des      17108

 2. des      10404

 3. des        7227

 4. des      17163

 5. des      25888

 6. des        2831

Ikkje alle dagane har vore like heftige, men det gjer godt å koma seg ut i lyset, blir ein del skritt av slikt. Siste dagen nå er her regn, men fram til nå har det vore opphald og for det meste sol.

Her har vore problem med laushundar ute på campagnaen. Er ein bare på god nok vakt, kryr det endå av dei. Dei ser ut som dei ligg klar både her og der til å rykke ut når ein forbipasserande fer forbi reviret. Men så er det faktisk slik at både farge og kontur på god avstand kan likne på ei bikkje, mest så eg vert skuffa innimiellom. Ikkje hund denne gongen heller.

Julia & Julio kom innom i dag. Me fekk orden på utveksling av telefonnummer. Dei forklarte litt om nødvendig arbeid i olivenlunden. Eg fekk på min eminente italiensk forklart at mine "due fili" kjem heim til "pasqua". Mitt "nipote" fyller "due anni" 15. april og min onklunge har sin "cresima" i starten av mai. Difor kjem me truleg ikkje nedover att hit før sist i "maggio".

Arbeidet dei skal gjera er betalt arbeid, men ingen problem med å gjera opp for arbeidet i mai. Eg stolar på dykk, sa eg etter å ha funne orda ved hjelp av Google translate. Me stolar på deg og, var svaret på det.

Slik går no dagane

Skulle ha vore i bekken på Ualand. Mor fortalde om klesvask inni "krigen". Har heldigvis nok til både vaskevatn og skylling her. Same feil endå ein gong nå på den nye vaskemaskinen, så får eg håpe det blir fiksa denne gongen. Inn med kleda, såpa i såpeskuff, val av program, off we go. Vatn blir fylt på og trommelen tek seg ein runde eller to. I displayet lyser det så kjekt, VASKER. Kunne velgje kva språk eg ville ha tilbakemeldingane på. Etter omtrent eitt minutt er det stopp, FERDIG gjev displayet melding om. Dei kunne blitt rike på ein slik patent om den bare hadde fungert, men dessverre, kleda er like skitne men nå våte. Lite hjelp i at maskinen seier den er ferdig etter kun eitt minutt.

Servicemannen konkluderte raskt at dette kunne han lite gjere med utan å ta maskinen med.
Ja ja, så har eg då hatt litt å henge fingrane i.

Då vaskemaskinen tok ut på tur, vart det STORE museholet avslørt, trudde eg i det minste i første omgang. Har hatt den mistanken ei tid, men så er det bare hol i veggen inn mot kjøkken. Mus har no passert her, men det er ikkje der dei kjem inn i huset.

Det har vore mange gode frukostar ute i sola. Denne var lørdag 30. oktober. Importert sild saman med egg og grei drikke til. I dag måtte eg halde meg inne med maten. Nattetemperatur heilt nede i 6 grader gjorde morgonlufta i friskaste laget.

Eg har bare eit problem når det gjeld frisøren oppe i Ceglie. Han tek så mykje i bakhovudet at snart er eg snau. Har bede han om at det skal stå att litt fyldig, men eg trur ikkkje heilt han forstår.  Elles klipper han og steller håret bra.

Dette må vera det søtaste oppsyn som tenkjast kan  når det gjeld slikt so trillar på 4 hjul. Endå er ein god del av dei ute her i distriktet og tener herrane sine til dagleg. Såg ein i går i Bari. Den var fødd i 1969, ho som kjørde den var nok ein stad mellom 85 og 90 vil eg tru. Eg har endå nokre år att til den alderen, men skulle ønskje eg så sjølvsagt kunne manøvrere eit kjøretøy som det den godt tilårskomne dama kunne.

Draumen om å kjøre Fiat 500, av den ekte sorten, det har eg fått oppfylt. Tur med seglbåt til havs står endå att, men kven veit. Ein dag kan kanskje den draumen og bli røyndom.

Bare har eg så langt bare kjørt forbi. Det våre kollegaer i skulesamarbeidet sa for 20 år sidan må ha festa seg skikkeleg. Me kunne ikkje reisa til Bari, der var gatee fulle av kriminelle som endåtil klarte å stele ringar direkte av fingen. Rett så gale er og var det sikkert ikkje. Men rivaliseringa mellom storebror Bari og lillebror Brindisi er ganske tydeleg.

Det var godvel i gr på søndag. Regatta så det ut som det var.

I Bari sit makta, eller kanskje ein skal seie overmakta. Det kommunen vår Latiano tillet, det seier Bari nei til. Me ventar på godkjenning frå Bari på noko kommunen vår har sagt ja til, men det tek tid. Ingeniøren som jobbar for oss seier me får bare vere tolsame, så går det nok gjennom før eller seinare.

Ikkje denne bygningen dei sit i dei som trenerer vår sak, men tenkte bygget kunne symboliserer sen samlinga av makt som sentrale organ kan ha. Panoramabiletet er litt urettvist, flott nok bygg utan at eine fløyen av bygget fekk form som ein bue.

Elles var det den store kyrkjedagen for min del, 1. sundag i advent. 2 ulike gudstenester i Bari, den eine med ei form for barnevelsigning trur eg. 15 barnvogner telde eg, og stolte både foreldre og besteforeldre. 

Basilica San Nocola var kyrkje nr 2. Rakk innom 3 i San Vito dei Normanni på veg heim.

Eg har ein son heime som ville ha ny vinterjakke. Eg skjønar ikkje på nokon måte kvifor han ikkje ville ha denne.