Det heiter seg at godt forberedt er halve jobben.
Me har eitt basseng eller ein liten plaskedam med ca 26000 liter vatn oppi, om eg har rekna rett. Anne Marie har korrigert for feil, så eg trur det er rett. Oppi der att hender det rett som det er at eg dypper lekamen og endåtil tek nokre symjetak. 5 gode tak før eg må snu, så då skjønar du at det blir snuing rett så ofte. 
I kveld tok eg meg ein tur i bassenget på Vigrestad, på gamle arbeidsplassen min. Lurte litt på kor mykje folk der er som nyttar seg av bassenget når det er ope for allmenta. I billettluka sat det ei vakt som passa på at betaling vart Vippsa. Anna jobb var der ikkje for han, for bassenget var både mørkt og tomt. Først når det kom folk i rommet kom det lys på. Vatnet var varmare enn slik eg hugsar det, men like vått som før. Etter 500 einsame metrar gav eg meg, vel nøgd med innsatsen.
Då bør eg vera godt budd til innsats i det vesle Intex Piscina Ultra XTR Frame rotonda. Med mange nok vendingar har eg faktisk sumd 400 meter i det bassenget.
Me har vatn nok på tomta vår, eller rettare sagt "sotto terra". Med manuell styring får me tak på vatnet også heilt nede frå 135 meter under bakken. Då me overtok var styringa av pumpa manuell. Etter ei tid fekk me installert ein nivårbrytar, som etter endå litt meir tid hengde seg opp og var lite vidare til nytte. Slik sett har eg gjennom åra brukt ein del tid på å slå av brønnpumpa i tide før vatnet renn over og det blir flaum i den gamle cisternen. Den har bytta frå å vere lagerrom til vekselvis å vera overfylt med vatn og overfylt med rabe som det vart av det som var lagra når det for kortare eller lengre periodar var dekka av vatn.
Eg har ei viss tru på at koplingsboksen eller skapet inst til høgre kan ha noko å seie for om automatisk start stopp av brønnpumpe skal fungere eller ikkje. Må nok ha elektriker for å sjå på det.
Nivåbrytar må på plass att, og noko stort problem bør det ikkje vera å få fatt i ein slik ein.
Hadde motet mitt vore større, kunne eg kanskje utfrå denne prinsippskissa fiksa det heile, men motet sviktar. Vatn og elektrisitet skal ein ikkje spøke med, sjølv i Puglia.
Kasse for saker og ting som skal med sørover er klargjort. Førebels nokså lite oppi, men det fylles nok opp etterkvart. Ubrukte sveisehanskar frå Granberg kjøpt rimeleg på gjenbruken, ledningsbrytar for ei lampe, trakt for fylling av syltetøy på glas og signalforsterkar for WiFi kjøpt på Temu for ein slikk og ingenting, kan hende virkar den, kan hende er det bare for 50 kroner i ekstra plastsøppel.
Reiseruta førebels ser slik ut:
Vigrestad Kristiansand Id7
Kristiansand Hirtshals MF Stavangerfjord
Hirthals Silberstedt Id7
Silberstedt Bernstadt Id7
Bernstadt Forlimpopoli Id7
Forlimpopoli Latiano Id7
Dei som kjenner meg skjønar nok at det fort kan bli endringar på desse planane. Det einaste som er sikkert er at 22.april, då skal me vera ombord på MF Stavangerfjord.
Etter 2883 kilometer på veg vil me etter planen trille inn mot Villa Felizia ein gong utpå kvelden 25.april.
Gildt å ha noko å gleda seg til. Og i mellomtida får me bare nyta dagane her heime saman med 4 flotte sønner, 2 gilde svigerdøtre og 3 herlige barnebarn. Fint med den vekslinga me har fått til. Noko å gleda seg til, anten ein er her eller der.
Jean og Linda frå Gent Belgia vart me kjent med på Taverna di Pascalone. Fredagskvelden tok me i lag med dei nettopp på DaBurghi. Og der fekk me bekrefta at det fort er ein plass me skal tilbake til. Veldig hyggelige og imøtekomande folk. Plassen blir driven av ein storfamilie og det ser ut for at dei kosar seg i lag på jobb. Nyre, platespiller, spekulasje var mellom fellesorda for flamsk og norsk. Jann var nøgd med å lære seg norsk den kvelden. Før me gjekk frå kvarandre fekk han ein liten uformell språktest. Han vil iallefall sleppe inn i Norge som turist.
