Mobil karantenestasjon

Definisjonen av nødvendig reise til utlandet kan sikkert variere ein del. Sjølvsagt tenkjer me at vår reise i høgste grad var nødvendig. Etter bare eit snautt halvår utan lufting eller reinhald, såg det ikkje plent godt ut inni. Mugg på murvegger tek klor godt hand om. Verre med tekstilar som ikkje tåler kloring på grunn av fargar som ville bli øydelagde.

Me får sjå på det som eit høve til rundvask. Mellom det postive  får me ta med oss at vaskemaskinen fungerer som den skal, inntil vidare iallefall.

Etterkvart fekk doningen vår nytt namn. Mobil karantenestasjon. Faktisk var det ganske nære på at det var det bilen var. Me hadde med oss det me hadde bruk for undervegs. Fylling av diesel gjekk føre seg med med eingongshanskar og handsprit. Lite sjanse for å få del i korona, når nivået på sikring låg såpass høgt. Middagsmat frå Varhaug for fleire dagar. (Fjordland) Knekkebrød i skapet og Paulbrød i frysaren. Trongen for å kome inn einkvan staden gjekk ikkje på det å få tak i mat. 

Her fann me ein avgøymt krok i eit nokså tomt lokale for ein kopp cappicino og pane med mortadella. Ser ut som servelat men smakar himmelsk til samanlikning.

Me delte ikkje køyringa i dagar og netter. Kjørte til anten sjåfør eller passasjer var trøytte nok til pause. 1, 2 eller fleire timar kvile, alt ettersom. Me hadde vel oppi 54 timar pausar til saman,  men om pausen var dag eller natt hadde ikkje noko å seie.

Litt spenning lyt me nå ha og, anten det er sjølvvalgt eller bare slikt som skjer.  Vel over Alpane nede ved Bozano tok varsellyset for bremsene til å lyse. På Naf rådde dei til å søke verkstad der i Bolzano.  Eg tok også ein telefon til Helge på Maskin & Auto Service Sandnes, det er dei som er merkeverkstad for Iveco på Jæren. Han kunne fortelje at lyset starta å lyse ei god stund før bremsebelegget var heilt utslite. Kunne kjøre nokre mil etter første varsel. Det vart nokre mil der eg kjørte endå meir defensivt enn vanleg. God avstand til bilar framfor og raskt over på lågare gir i nedoverbakkar.

Vel frammme fekk latskapen rå når det gjaldt matstell. Pizzeria MyWay leverer pizza av kvalitet høg nok for oss. Samanlikna med et ein får som takeaway her heime, så kan ein i det minste sei det smakar annleis.

Godt å få setje seg ned og nyte midtg i alt arbeidet som det vart. Ja, for arbeid vart det, meir enn nokon gong tidlegare når me har kome nedover. Før har ikkje huset stått tomt så lenge om gongen, men heilt å forstå kvifor det vart slik frå 13 mars til starten av september det klarer eg ikkje

Eitt av problema som skulle løysast denne gongen var å få gang på vaskemaskinen som ikkje har vore særleg samarbeidsvillig etter at den vart kjøpt i juni 2018. 

Det vart jo sagt av reparatør som var på huset i mars, at spenninga på straumnettet var så varierande at det var det som laga trøbbel med styringa av maskinen.

Me hadde hjelp av elektrikar Fernanando Masi til å kople alt av straumbrukarar utanom brønnpumpa via ein stabilizzatore eletrico. 

Og vaskemaskinen tok utfordringa. I det minste nokre gonger. Men så, etter 20 til 25 vask ville den ikkje anna enn å tappe inn og pumpe ut vatn. Så einaste hjelpa var då å få væte kleda før handvask. Eigentlig lettare å bare gjere det direkte ute i den store vasken utfor kjøkkenet.

Me er heldige med naboen. Lina er den einaste i rimeleg avstand, men til tider har ho besøk. Martina var ein særs god tolk, slik at Lina fekk spør alle dei spørsmåla som hadde lagra seg opp gjennom 8 år med oss i nabohuset. 

Andrea var også i god form. Sikkert gildt med eit avbrekk frå Roma i lag med ei kjekk dotter.

Han var helst skral denne katten , men som den dyreelskaren eg er fekk den i allefall vatn. 

Men skulle du ha sett. Etter at vaskemaskinen fekk siste skyss til det han kalla økologisk oppsamlingsplass for hushaldningsapparat var det brønn pumpa eller rettare sagt motoren til pumpa som var neste på lista over elektrisk utstyr som ikkje ville meir. Ny pumpe og nye folk til å få den på plass. Nye leiting i lommen etter pengar dei skulle ha for jobben.Godt me stadig er i lågkostland.

Det tek litt tid når desse røyrara skal stablas oppå kvarandre ikkje mindre enn 135 meter ned i bakken.

Men vatn får me, kalkrikt, men veldig bra vatn som er ettertrakta av fleire nordmenn i området.

Då trur eg du skal få litt pause. Har jo meir på lager, men det får kome litt seinare. Er vel ikkje så mange som ville orke alt i ein dose.