Då me reiste heim frå Latiano etter dei to vekene i slutten av november starten desember, var det med ei tilfreds kjensle. Me hadde fått ordna ein del av uroen når det gjaldt Xylella.
Dei som jobba på tomta vår, let etter seg fleire store haugar med greiner. Dei store trestammane og grove greinene var delt opp eller kløyvd og kjørt vekk. Det som låg att vart flammane sitt rov. I dag fekk me tilsendt video av det som elles kunne blitt fine jonsokbål. Men tryggare å brenne no, no når faren for spreiing av elden er omtrent lik null.
Tek ein noko bort kan det vera lurt å setja noko anna inn. Eg trur eg anar den kjensla ein bonde må ha når godt arbeid er gjort. Om enn det ikkje var eg som tok meg av planting av nye tre, så fekk eg smaka litt på godkjensla. Nettopp bearbeida jord med nyplanta unge oliventre. Godt dei får si første tid i vår jord medan der endå er ganske fuktig. Skulle plantinga vore gjort på våren, ville det fort blitt tørt. Må nok uansett sørge for ei eller anna form for vatning av dei 20 ferske trea. Det får me ordne opp i når me dreg sørover like etter påske 2025. 
